Ömer Osman Erendoruk

Kırcaali’nin Koşulavak kasabasına bağlı Karakuz köyünde 1934’te doğdu. Kırcaali Türk Öğretmen Okulu’ndan mezun olduktan sonra bu bölgede uzun yıllar öğretmenlik yaptı. 1980 yılında Bulgar polisi bütün el yazmalarına el koydu ve 5 yıl ağır hapse mahkun edildi. Belene ölüm kampına sürüldü. 1989 yılında sınır dışı edildi. İstanbul’da bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra emekliye ayrıldı. 2006 yılında hayata gözlerini yumdu. Ömer Osman Erendoruk, edebiyata şiirle başladı sonra da hikaye ve roman yazmaya devam etti.
Eserleri: Yaralı Güvercin (Hikaye), Bırak Kocamı (Hikaye), Ölmeden Ölmek (şiir), Sabır Duası (şiir),Dilim Dilim Yürek (şiir),Buram Buram Yalnızlık (şiir), İzmir Sokakları (şiir),Buruk Acı (roman), Uçurum (roman), Ağlatmayın Çocukları (çocuk şiirleri), SOS veya Üçüncü Mezar (şiir), Bir Başkadır Bizim Eller (hatıralar, gözlemler), Istıraphaneden Mektuplar (mektup), Taşlaşan Çocuk (çocuk masalları), Son gece (hikaye).


SERZENİŞ

Senin gidişine bir şey denilmez
Son arzumu alıp alıp gidersin;
Beni de ne diye çalıp gidersin?
Gidilen yerlerden geri dönülmez.
Yaprak gibi solup solup gidersin;
İki damla buğu olup gidersin.
Sevginin izleri kolay silinmez,
Yüreğime dolup dolup gidersin,
İçimde bir anı kalıp gidersin.


AVUNTU

Güneşle anlaştık bugün;
Eritecek
Buhar edecek beni
Ben yağmur halinde döküleceğim yere
Ve suyu olacağım Arda’nın.
İster yayılan çağıltımı dinle sahillere
İster yıkan akşam üstü sularımda ılık,
Gene beraber olduğumuzu görsün de
Çatlasın öfkesinden
Ayrılık.

DİĞERLERİ

 Haşim Semerci

 Resmiye Mümün

 Osman Aziz

 Mustafa Mutlu

 Faik İsmail Arda

 Recep Küpçü