Haşim Semerci
Haşim Semerci, 1959 yılında Mestanlı'ya bağlı Sedefçe (Saranlı / Saruhanlı) köyünde doğdu. İlköğretimini doğduğu köyde, liseyi Koşukavak'ta bitirdi. Askerlikten sonra Kırcaali'de Öğretmen Enstitüsünün Bulgarca ve Fransızca bölümünü bitirdi.
1982 yılında öğretmenliğe başladı. Daha sonra aynı enstitünün Türkçe bölümünü bitirdi. 1995 yılından beri Kırcaali'de yaşamakta ve etraf köylerde Türkçe öğretmenliği yapmaktadır.
Türkçe sevgisi, dergilerde ve gazetelerde çıkan yazılarından belli. Balon ve Gönül dergilerinde makaleleri ve şiirleri basıldı. Daha sonra Yeni Hayat ve Kırcaali Haber gazetelerinde ilginç yorumları, makaleleri ve şiirleri yayınlandı.
Okumanın yaşı olmadığını düşünen öğretmen – gazeteci – şair, 47 yaşında Filibe Üniversitesi’nin Bulgarca - Türkçe bölümünü bitirdi. Şiirleri YÜZ YILIN YÜZ ŞAİRİ Antolojisinde yer aldı. Şiirleri ve ana dili Türkçe üzerine yazdığı yorumlar Türkiye’de çıkan dergilerde de basılmaktadır.
Şu an Haşim Semerci, Cebel Lisesi’nde öğretmenlik yapmakta, aynı zamanda Türkçe kitaplar redaktörlüğü yapmaktadır.
BİR ŞEHİR, ARDA VE SEN
Terkedemedim şu şehri hala
Az mı katlandım acılarına
Güneşine mi aldanmadım
Ama en çok da sana.
Beni burada bırakanlar
Beni benden alanlar
Suçlular belli mi, belli
Ardalı şehir ve senli anılar.
Ayırabilseydim kendimi sizden
Sizleri de birbirinizden
Gitmez miydim uzaklara uzaklara
Kaçmaz mıydım dahi kendimden?
Bir şehir, Sen ve Arda
Niye kaldım ki buralarda
Anadolu mu yok, Avrupa mı?
Ama siz yoksunuz oralarda.
Şehrin adı Kırcaali
Senin adın … büyük harfle
Arda zaten büyük.
ÇATALCALI ŞAİR
/Ataol Behramoğlu’na/
Çatalcalı bir şair tanıdım
Rus dili okumuş Ankara’da
Gece bekçisi olmuş Fransa’da
Katipçilikten geçmiş otelde
Çatalcalı bir şair tanıdım.
Sağol, Çatalcalı şair Ataol
Ulusu olmayan bebekler sağolsun
Savaştan söz edenler ise kahrolsun
Yürüyeceğiz çoğala çoğala, diyorsun
Sağol, Çatalcalı şair Ataol.
Bitecek mi bir gün mutlaka
Zulüm, han-ı yağma bitecek mi
Haksızlık bir gün yenilecek mi
Ulusu olmayan bebeklerin derdi
Bitecek mi bir gün mutlaka?
O BENİM
Nerde yıkık dökük
Evler etrafında
Bir dolaşan görürsen;
Eğer geçmişe dalıyorsa,
Çocukluğunu arıyorsa;
Bil ki, o serseri benim,
Ben sıla terkedenim.
Nerde gözü yaşlı
Bir ana görürsen;
Eğer oğlu gurbette,
Kızı hizmetteyse;
Bil ki, o ana benim,
Ben Rodop göçmeniyim.
Nerde saçı ağarmış
Bir baba görürsen;
Eğer başı dertte,
Gönlü hasretteyse;
Bil ki, o baba benim,
Ben Rodop göçmeniyim.
Nerde kapı önünde
Bir ihtiyar görürsen;
Eğer gözü yolda,
Aklı oğulda ise;
Bil ki, o ihtiyar benim,
Ben sıla bekleyenim.
Nerde gurbet ellerde
Bir talihsiz görürsen;
Eğer sabrını bitirdiyse,
Umudunu yitirdiyse;
Hiç sorma kimsin diye,
Bil ki, o talihsiz benim,
Ve sıla hasretindeyim.
SENİ SEVİYORUM
Seni seviyorum!
Bin bir çeşidi mi var
Milyonlarca türü mü
Bu sözleri söylemenin?
Söylenmedik şekli kalmıştır
Diyorum, ille kalmıştır.
İşte o söylenmedik şeklini
Tanınmadık vurgusuyla, tonuyla
Söylüyorum sana bu sefer.
Seni seviyorum!
Elini tutulmadık tutuşla
Gözüne bakılmadık bakışla
Bedenine sarılmadık sarılışla
Sarılıp da söylüyorum
Bu sözleri sana bu sefer.
Kelimelerin gücü mü azaldı?
Yetmiyor sözler
Hep az geliyor
Duyguları anlatmaya.
Yine de umuyorum
Anlamların en farklısını
Duyguların en kutsalını
Sunduğumu sana bu sefer.
Seni seviyorum!
Tekrarlanmayan şekilde.
Seni sevmenin
Şeklini seviyorum!
YETMİYOR BİR ŞEYLER
Evlerimiz geniş, dar gönüller
Hikmet sığdırmaya az ömürler
Dolu olsa da para pul eller
İnsanlık yetmiyor.
Kıskançlığa yer çok içimizde
Esir olmuşuz “bizim”lere
Ellere yardım etmelere
Fedakarlık yetmiyor.
Dosta güven vermeye
Birazcık gülümsemeye
Bencilliğimizi yenmeye
Gücümüz yetmiyor.
Takılıyız sanki oltalara
Uğraşmıyoruz da kurtulmaya
Büyük, küçük, ortalara
Saygımız yetmiyor.
Mahrumuz istediğimizden
En çok da aşktan sevgiden
Mahkümuz yalnızlığa, bilmeden
Kalabalık para etmiyor.
Geç kalıyoruz, koşsak da
İstediğimizi yakalamaya
Aç gözümüzü doyurmaya
Acele etmek yetmiyor.
İç güzelliklere erişmeye
Gerçeklerle görüşmeye
Bir kişicik mutlu etmeye
Sevgimiz yetmiyor.
“Elbet bir gün” diyoruz
“Belki yarın”la yaşıyoruz
Boşu boşuna koşuyoruz
Buna aklımız yetmiyor.
Ziyaretçi sayısı: 9439
|
![](src="images/a.gif"){kind=small}
